Etrange (غریب) در زبان فرانسوی از ریشه لاتین extraneus به معنای «خارجی» در برابر داخلی intraneus است. آنچه از خانه نیست unheimlich (امر غریب) از heim (خانه) نیست از منزل نیست در طرف دیگر دروازه fores است foreigner (خارجی)، خارج از ضرب و زیادی است odd (زاید) ناهنجار نامعمول نادر کمیاب تکی است seltsam (عجیب) عجیب و غریب besherat رشید ظریف پراوهام خمیده‌‌ verschroben (بد خو) خمیده شگفت‌ آور خارق‌ العاده حیرت‌ انگیز

غنای زبان امری غریب است در کلماتی که به نحوی حولِ مفهومِ غریبِ خارجی ausländer شکل گرفته اند خارج از کشور «هم‌‌ کشور ما» همانگونه  که پیش‌ تر در فرانسه می‌ گفتیم «این کشور من است» برای اشاره به کسی از روستای من محله‌ ی من استان من ولایت من

Ξένος extraneus του έξω όχι του μέσα (intraneus) όχι της οικίας unheimlich όχι του heim όχι της εστίας της άλλης πλευράς της πόρτας – fores, foreigner όχι υπερβολικά στον ρυθμό, odd όχι κανονικός όχι συνήθης σπάνιος ιδιάζων seltsam παράξενος besherat γενναίος κομψός απρόβλεπτος στραβός verschroben

λοξός αναπάντεχος εξαιρετικός εκπληκτικός

Είναι εκπληκτικό πόσες λέξεις εκφράσεις τρόπους διαφορετικούς έχουμε για να μιλήσουμε για τον παράξενο ξένο τον ausländer τον έξω από τη χώρα και όχι «pays avec nous» όπως λέγαμε κάποτε στη Γαλλία «c’est un pays à moi» για να πούμε κάποιος από το χωριό μου τη γειτονιά μου την περιοχή μου την πατρίδα μου

• communication
• communication media
• linguistics
• utopia
• semiotics and semiology
• science fiction

J.G. Ballard’s self-declared ‘Immodest Proposal’ for a global war-­alliance to exact the destruction of America demonstrates the provocatory zeal of his last fiction plans, as well as their enduring prescience. As Ballard emphasises several times in the World Versus America notebooks, he is utterly serious in his concerns and visions.
Although the Ballard ­estate declined permission for any images of pages from the World Versus America archival notebooks to accompany this essay, any member of the general public interested to do so can readily visit the British Library and view the notebooks in their entirety in the freely-­accessible manuscripts collection there.

Pretending one more time that the world can still be saved and asking whether art contains an emancipatory potential can be a meaningful endeavour only if illegitimate attempts at appropriating this emancipatory potential are thwarted. Its usurpation, which amounts to its abolition, must be prevented. Critique that deserves its name must first and foremost struggle against false pretenders, not against those who do not even claim to be pretenders. The efficiency of critique’s propaedeutic character should be sought in this struggle against false pretenders. If one fears that its negativity may entail a dangerous impotence and if for this reason one wishes to supplement it with a justifying and constructive “affirmationism”, mindful of the fact that it was once meant to prepare the outline of a metaphysics purged of precritical dogmatism, then one risks forgetting that critique ceases to hurt and can no longer trigger an impulse the instant that...

• political aesthetics
• critical theory
• morals
• contemporary art
• aesthetics