Ξένος extraneus του έξω όχι του μέσα (intraneus) όχι της οικίας unheimlich όχι του heim όχι της εστίας της άλλης πλευράς της πόρτας – fores, foreigner όχι υπερβολικά στον ρυθμό, odd όχι κανονικός όχι συνήθης σπάνιος ιδιάζων seltsam παράξενος besherat γενναίος κομψός απρόβλεπτος στραβός verschroben

λοξός αναπάντεχος εξαιρετικός εκπληκτικός

Είναι εκπληκτικό πόσες λέξεις εκφράσεις τρόπους διαφορετικούς έχουμε για να μιλήσουμε για τον παράξενο ξένο τον ausländer τον έξω από τη χώρα και όχι «pays avec nous» όπως λέγαμε κάποτε στη Γαλλία «c’est un pays à moi» για να πούμε κάποιος από το χωριό μου τη γειτονιά μου την περιοχή μου την πατρίδα μου

It was Gilles Deleuze who in various contexts underlined that what we most lacked was “belief in the world.” The odd remark appears, for example, in a conversation in 1990 with the Italian Marxist Antonio Negri about revolutionary emergence and the political force of minorities. In this dialogue Negri examines his interlocutor’s thought in the light of the “problem of the political,” which connects the various stages of the philosopher’s intellectual biography. Deleuze’s remark here is the reprise of a motif that would be familiar to readers of his second book on cinema, which appeared in 1985, in which Deleuze contends that the “power of modern cinema” is based on its ability to “give us back” our lost “belief in the world.”

At the end of the conversation Negri asks his dialogue partner about the possibility of present-day processes of subjectivization. After initially emphasizing the “rebellious spontaneity” of such processes, Deleuze...